Czarni tyrani, czyli ludzie Saturna w historii

Odrywam się na moment od tematu czterowierszy z datami. Na rzecz dokładnej analizy kwestii „czarnych” i koloru czarnego w dziele Nostradamusa. Moim zdaniem ciekawie zestawionych faktów.

Najpierw przypomnijmy sobie, że w astrologii klasycznej czarnym władcą na niebie jest bóg i planeta Saturn.

Oto fragmenty z pism Alcabitiusa, arabskiego astrologa z X wieku.

Charakterystyka Saturna:

„Jest zły, męski, w dzień zimny, suchy, melancholijny... Kiedy się rozzłości, odsyła do nienawiści, samowoli, zmartwień, żałoby, lamentów, płaczu, złej opinii, podejrzeń wśród ludzi. Jest strachliwy, trochę zdezorientowany, zapamiętały, lękliwy, porywczy, nikomu nie życzy dobrze. Ponadto odsyła do skąpstwa w posiadaniu, starych i niemożliwych rzeczy, dalekich podróży, długiej nieobecności, wielkiej nędzy, skąpstwa w stosunku do siebie samego i innych, łudzenia innych, biedy, zadziwienia, skłonności do samotnictwa, żądz, które uśmiercają swoim okrucieństwem, więzienia, kłopotów, sprytu, dziedziczenia, przyczyn śmierci... Jeśli chodzi o budowę ciała, odsyła do tego, że noworodki mają ciemne, zmierzwione [tj. kędzierzawe, przyp. mój] włosy, do gęstych włosów na piersi, średnich oczu, czarnych i przechodzących w żółte, do zrośniętych brwi, proporcjonalnego szkieletu, grubych warg; łatwo poddaje się zimnu i suchości. Mówi się o nim także, że jest żylasty, strachliwy, chudy, surowy, ma dużą głowę, duże ręce, krzywe nogi, które jednak wyglądają ładnie w ruchu, pochyla głowę, stąpa ciężko, łącząc stopy, używa sprytu i oszustwa... Wyznaje wiarę żydowską, nosi czarne ubrania, spośród dni odpowiadają mu soboty i noc środowa.”

Czarni wodzowie w przepowiedniach Nostradamusa

Temat rozpocznę ważną konkluzją Nostradamusa, umieszczoną w Almanachu za 1556 rok, który się nie zachował do naszych czasów, jedynie trochę wersetów wyrwanych z kontekstu przechowały Wypisy zrobione przez jego sekretarza, Chavigny`ego. Wiele przepowiedni z tego właśnie almanachu odnieść można do dziejów II wojny światowej. I tak też spójrzmy na zawartość, dopatrując się w niej opisu faszystowskich i komunistycznych wodzów, oraz... kogoś jak ówczesny papież. Oto one.

Lipiec

76. Na pierwszą pozycję będą wybierani najbardziej przerażający z twarzy, odrażający w oczach, zmarszczonego czoła, brwi gęstych; którzy będą korzystali z tak wielkiej rzeźni, że ich ręce i oblicza wypełnią się ludzką krwią.
77. Ten, kto w trakcie swego życia miał zażywać współczucia i miłosierdzia stanie się na tę chwilę tyranem, stosującym więcej okrucieństwa, niż którykolwiek z prześladowców.
78. Ten, kto czyniąc ofiarowanie będzie splamiony krwią przelaną za zwycięstwo, da wróżbę swej przyszłej krwawej śmierci po konflikcie.
79. Rabusie i bandyci będą ukryci w miejscu jego pochówku i cielesnej kary.

I jako dowód prezentuję szereg czterowierszy, opowiadających o owych czarnych tyranach w naszej historii.

1.74

Po zabawieniu zbłądzą do Epiru:

Wielkie wsparcie nadejdzie wedle Antiochii,

Czarny włos kędzierzawy pociągnie siłą ku cesarstwu:

Broda ryża upiecze siebie na rożnie.

Greckie słowo épejros znaczy "ląd" lub "kontynent" i pierwotnie określano nim całe wybrzeże Zatoki Korynckiej. Epir, kraina w Grecji i dzisiejszej Albanii był miejscem narodzin Aleksandra Macedońskiego i jego empire, imperium. Włos czarny kędzierzawy, noir poil crespe to sławny dwurożny kapelusz Napoleona, zrobiony z karbowanym czarnym włosem. W latach 1798-1801 generał Bonaparte, wzorujący się na Aleksandrze Macedońskim, odbył wyprawę wojenną do Egiptu i Syrii, która zakończyła się klęską z powodu wsparcia sił angielskich danego Turcji (Antiochii) w tych rejonach. Flota francuska została zniszczona przez Anglików u ujścia Nilu. Niemniej to przydługie „zabawienie” przyniosło efekty naukowe, przywieziono z wyprawy kamień z Rosetty, dzięki któremu udało się w 1822 odczytać egipskie hieroglify (Epir można rozumieć symbolicznie, jako siedzibę wyroczni w Dodonie, ośrodka wtajemniczenia). Po swoim powrocie jeszcze przed zakończeniem kampanii, Napoleon siłą przejął władzę we Francji, rozpędzając 18/19 brumaire`a 1799 Dyrektoriat (brodę ryżą), który sam wybrał go na dowódcę wojskowego Paryża. Broda ryża, Barbe d'aerain, Aenobarbe (Ryżobrody), występuje jeszcze w 5.59, gdy barbe wskazuje na barbarzyńskie prawo z 1.8, a upieczenie (rostir) wiąże się z „rumieniącym językiem” propagandy i Rudzielcem-Rousseau, a zatem rewolucyjnymi poglądami oraz alchemiczną fazą Rubedo, czerwienienia, którą Nostradamus odnosił do czasów radykalizmu i rewolucji.

6.25

Przez Marsa nieprzychylna będzie monarchia,

Wielkiego rybaka w zamęcie zgubnym:

Młody czarny czerwoną przejmie hierarchię,

Wykonawcy ruszą dnia mżawego.

Wielki rybak to papież i papiestwo, którym zatrząsł Napoleon (Mars). Mżawy (bruyneux) kojarzy się z nazwą miesiąca w kalendarzu rewolucyjnym Brumaire (listopad, miesiąc deszczowy). To czasy dojścia do władzy Bonapartego (młodego czarnego), który zajął miejsce po czerwonym Dyrektoriacie i monarchii Kapetyngów, ruszając z kilkoma konspiratorami w dniu 18 brumaire`a, aby przejąć wyłączną władzę w państwie dzień później, (swoją drogą rozpadał się wtedy rzeczywiście deszcz).

6.16

Temu, co wyrwane będzie młodej Kani,

Przez Normanów z Francji i Pikardii:

Czarni z Temple z miejsca z Czarnego Lasu

Zrobią oberżę i ogień z Lombardii.

Tu mamy przykład znaczenia koloru czarnego w Centuriach, jako barwy politycznej i rodzaju ideologii, prowadzącej do terroru i tyranii (nie prezentuję wszystkich czterowierszy czarno-barwnych z braku miejsca). Negrisilve (łac. Czarny Las) to góry Szwartzwald w Niemczech, dokąd dotarły w 1797 wojska francuskie (nazwane tutaj czarnymi z Temple, tj. twierdzy, w której uwięziono rodzinę królewską) pod wodzą młodego generała Bonapartego. Arcyksiążę austriacki (młoda kania) zaczął się cofać i doszło do rokowań. Napoleon w układzie z Loeben 18 kwietnia zawarł z nim rozejm; w zamian za uznanie nowych granic Francji na terenach Belgii i Lombardii ofiarował Austrii stare tereny weneckie tj. Republikę św. Marka. Dyrektoriat musiał ten układ ratyfikować, po czym we Francji doszło do nowych prześladowań kościoła z jego strony (robienie oberży ze świątyni, występuje tu gra słów, gdy czarni ze Świątyni to księża). Do Włoch zaczęli ciągnąć Polacy, formujący swoje oddziały, aby kiedyś iść „z ziemi włoskiej do Polski” (ogień z Lombardii).

3.43

Plemiona z okolic Tain, Loth i Garonny,

Wielkie góry Apeniny mają przejść:

Wasz grób blisko Rzymu i Ankony,

Czarny włos kędzierzawy każe trofeum wznieść.

Znów mamy napomknienie o filcowym kapeluszu z postrzępionym czarnym piórem, który nosił Napoleon. Rozszerzył on swoje cesarstwo na Włochy, wziął w 1805 Ankonę i w 1808 okupował Rzym, a w 1806 zarządził budowę Łuku Triumfalnego w Paryżu dla upamiętnienia swoich zwycięstw.

3.60

Wskroś całej Azji wielka proskrypcja,

Tak samo w Myzji, Licji i Pamfilii.

Krew popłynie z rozgrzeszenia,

Młodego czarnego wypełnionego wiarołomstwem.

Przechodzimy do bliższych nam czasów. Ten czterowiersz podaje skrótowo wydarzenia w ciągu XX wieku na wschodzie. Proskrypcja oznacza skazanie na banicję, pozbawienie praw, wyjęcie spod prawa. Azja, głębia kontynentu to Rosja, bolszewicka, a także potem i Chiny, które po rewolucji komunistycznej również spłynęły krwią. Wymienione w 2 wersie krainy znajdują się obecnie na terenach Turcji. W roku 1922 doszło w niej do rewolucji, likwidacji kalifatu i skazano na wygnanie całą rodzinę sułtańską. Pisałam o tym przy okazji analizy innego czterowiersza. Młodym czarnym wiarołomnym był wąsaty Gruzin z gęstymi czarnymi brwiami, który wsławił się czystkami ludzi wierzących i prawosławnego kleru w Rosji.

9.76

Wraz z czarnym Chciwym i krwiożerczym,

Pochodzący z barłogu nieludzkiego Nerona:

W połowie między dwiema rzekami ręką lewą wojenną

Będzie zabity przez Lojalnego Spalacza.

Miano Chciwy (fr. rapiat) zostało zapisane jako Rapax, co po łacinie tłumaczy się jako szantażysta, a z francuskiego bliski jest znaczeniu gwałciciela pokoju. Nowym Neronem i krwiożerczym nazwany został Adolf Hitler. Czarny kolor, jak i barłóg bierze się z fazy Nigredo, alchemicznej fazy rozkładu, ale także Saturnicznej tyranii, a politycznie rzecz biorąc, faszyzmu, określa także Mussoliniego. Kiedy do Niemiec doszły wojska Stalina (ręki lewej wojennej, również czarnej i zbrodniczej), aby nie wpaść w jego ręce ciało Hitlera miało zostać spalone przez lojalnego żołnierza. Jego armia utknęła między armią aliancką idącą od Renu, i armią czerwoną idącą od Wołgi. Lojalny, loyne, w niektórych edycjach pisane joyne, co zawiera wyraz joi – radość, a gdy n przewrócić dojrzymy jeszcze wyraz jeu – gra, igraszka i jeune – młody. W sumie chodzi o kogoś młodego lojalnego, kto robi kawał, dowcip historii. Chaulveron, starofr. palacz zawiera słowa: gorący Neron, i może odnieść się do kogoś kto spalił zwłoki, jak i do nowego Nerona, który rozpalił piec, by spalić w nim Żydów. W tym momencie powiem, że nie znajdzie się nigdzie w Centuriach ewidentnego potwierdzenia śmierci Hitlera. Owszem, mowa jest o dwojgu upieczonych w gruzach i wesołym lojalnym palaczu, jednak nie ma potwierdzenia śmierci, a wręcz dość sprytnie ukryte sugestie, że jednak do niej nie doszło. Zaś zabity został ktoś inny, na rozkaz nowego gorącego Nerona.

6.38

U wyniszczanych pokoju będą wrogowie,

Posiadłszy Włochy pyszne:

Czarnego krwiożerczego, czerwony będzie kompromitował,

Ogień, krew ma przelewać, woda krwią zabarwiona.

Podobna opowieść jest w powyższym czterowierszu. Wyniszczani to zaatakowana Polska i Rosja, wrogami są faszyści, niemieccy i włoscy, którzy opanowali najpierw swoje kraje. Czarny krwiożerczy to Hitler, czerwonym jest Stalin. Woda mówi o przekraczaniu rzek granicznych w strasznych bojach, ale jest także symbolem mas ludzkich wędrujących przez kraje.

4.47

Czarny dziki, kiedy będzie miał próbowaną

Swą rękę krewką ogniem, bronią żelazną, łukami napiętymi:

Calutki lud będzie jakże strwożony:

Ma zobaczyć największych za kołnierz i stopy powieszonych.

Powieszony za stopy został Mussolini, w wyniku zmasowanego ataku wojsk alianckich na Włochy. Łuki to ostrzał rakietowy z ziemi. Czarny dziki to Hitler i jego wojska, tak samo jak siły Mussoliniego, ostrzeliwane pod koniec wojny ze wszystkich stron. Wsławione swoim okrucieństwem w wojnie etiopskiej z "dzikimi" Afrykańczykami.

5.29

Wolność nie będzie odzyskana,

Zagarnie ją czarny, pyszny, cham, niesprawiedliwy,

Kiedy sprawa mostu będzie otwarta,

Skutkiem Histera [też: Od Dunaju], Wenecji rozdrażniona republika.

Vilain, oznacza chłopa, ale i gbura po francusku, dlatego w tłumaczeniu użyłam wyrazu cham, w staropolskim również łączącego oba te pojęcia. Adolf Hitler, potomek rodziny niskiego stanu (tu gra słów: Hister jako rzeka Dunaj i Austro-Węgry oraz Austriak Hitler, wzbudzający histerię tłumów) po przejęciu władzy w Niemczech nawiązał układ (most w Centuriach to zazwyczaj pakt międzynarodowy) z faszystowskimi Włochami (tu: Wenecja). Pod jego wpływem Włochy przystąpiły do wojny w 1940 roku.

6.33

Jego ręka ostatnia z powodu Alusa [też: Alufa, ukryte: Adolfa] krwiożercza,

Nie zdoła siebie przez morze zabezpieczyć:

Między dwiema rzekami ma obawiać się ręki wojskowej,

Czarnego gniewny wywoła za to skruchę.

Przymiotnik krwiożerczy odnosi się w Centuriach specjalnie do Adolfa Hitlera. Przydomek Alus (w druku Aluf) jest podobny do imienia Adolf, także do łac. malus (zły), oraz allusif (aluzyjny, czyniący sugestie). Ręka ostatnia to Rudolf Hess, uważany za następcę Hitlera, który w 1943 przedsięwziął nagle samotną ucieczkę samolotem przez Kanał La Manche do Anglii. Został tam aresztowany, a jego tajne propozycje (aluzje) zlekceważono. Czarny był kolorem nazistów, ale i odnosi się podobnie do czarnobrewego Gruzina, gniewny zaś to Stalin, który ścigał armię Hitlera od Wołgi przez tereny Polski, aż do Berlina, wraz z aliantami nadchodzącymi z drugiej strony, od Renu. Co chciał wskórać Hess, udając się do Anglii, Nostradamus przemilcza, tak jak robi to oficjalna historia. 4 wers można też tłumaczyć: Czarnego gniewny każe mu pożałować.

8.70

Wejdzie na scenę cham nieprzyjemny, nikczemny,

Tyranizujący Mezopotamię:

Wszystkich przyjaciółmi czyni wskutek cudzołożnej pani,

Terrorysta potworny [też: Ląd straszny] czarny z fizjonomii.

I znów przeskakujemy kilka dziesięcioleci. W tym czterowierszu wystąpiło to samo określenie cham (vilain), co nadane Hitlerowi w czterowierszu 5.29. Jednak tym razem nie chodzi o Hitlera, lecz również o człowieka z nizin społecznych, który wspiął się do najwyższej władzy. Wyrażenie terre horrible (dosł. ziemia okropna) czyta się jako ukryty wyraz: terrorysta, czarny z fizjonomii. Chodzi o Saddama Husseina, rządzącego długi czas w Iraku. W 1980 rozpętał trwającą 8 lat wojnę z sąsiednim Iranem, a w 1990 napadł na Kuwejt, podpalając szyby naftowe. Widok spalanej ropy i ogromnego czarnego dymu nad pustynią budził grozę. Cudzołożną damą jest biblijna nierządnica, symbol popadłego w korupcję i zbrodnię systemu. „Od” ma dwojakie znaczenie, rozumiane jako „skutkiem” mówi o sprzymierzeniu się krajów zachodu wobec systemu panującego w Iraku. Czytane jako „od” mówi o konsolidowaniu się sił arabskich w opozycji do zachodu, widzianych przez nie jako siedlisko diabła.

Horoskopy tyranów

Wszyscy wymienieni czarni wodzowie, acz rzeczywiście charakteryzowali się czernią, czy to włosów, ubrania, czy ideologii byli spod różnych znaków zodiaku. Napoleon był Lwem, Hitler Bykiem (obaj jednak mieli Saturna w zenicie swoich horoskopów), Hussein również Bykiem, urodzonym w godzinie Wodnika władanej przez Saturna, Stalin był Strzelcem z, jak podejrzewają astrologowie, górującym Saturnem. Mussolini urodził się w znaku Lwa, jednak z silnie negatywnie aspektowanym i położonym nad osią Descendentu Saturnem. Koziorożcem, z górującym Saturnem był  Mao Tse-tung. To tyle gwoli zamknięcia tematu astrologii, Saturna i tyranii.
Więcej o kolorze czarnym i związaną z nim alchemiczną fazą Nigredo napisałam w artykule pt: Alchemia dziejów. Faza Nigredo/

Przyszły czarny tyran

I na zakończenie cytuję kilka czterowierszy o "czarnym tyranie", które dotyczą czasów przyszłych, może i wcale nie tak dalekich. Nie będę snuć przypuszczeń co oznaczają, jak to robią niektórzy nawiedzeńcy, pozostawiam to przemyśleniom czytelnika. Podpowiem jedynie tym, którzy jeszcze tego nie wiedzą, iż:

Chiren to anagram roi Henric, czyli króla Henryka Szczęsnego/Zwycięzcy, przepowiadanego przez Nostradamusa w wielu miejscach.

Leman to Jezioro Lemańskie i Szwajcaria, oraz siedziba ONZ. 

Wyspy to Wielka Brytania.

Selin – Księżycowiec, Selenowiec, czyli przywódca z kraju podległego Księżycowi, to drugi przypisany towarzysz wspierający działania Chirena. Osobiście uważam, że chodzi o przywódcę rosyjskiego.

Czarny z wieloma żonami, broda kędzierzawa i czarna, to oczywiście jakiś fanatyczny przywódca islamski.

O przeniesieniu stolicy Francji do Awinionu, który nie dozna zniszczeń mowa jest też gdzie indziej.

10.57

Wyniesionego nie pozna jego berło,

Dzieciątka największych pohańbi:

Nigdy nie było bardziej ordynarnego okrutnego istnienia,

Dla ich żon na śmierć czarny wygna.

6.81

Szlochy krzyki i skarg wycia, trwoga,

Serce nieludzkie, okrutne, czarne [też: Król] i odrętwiałe.

Lemanu, Wysp, z Genui naczelnych

Krew ma przelewać, pszengłód nikomu łaski.

2.79

Broda kędzierzawa i czarna sposobem,

Podbije plemię okrutne i pyszne:

Wielkiego Chirena ściągnie z oddali,

Wszyscy uwięzieni przez Seliny banderę.

9.41

Wielki Chiren dla siebie ma przejąć Awinion,

Z Rzymu listy miodne pełne od rozgoryczonego:

List poselstwa ma odejść z Chanignon,

Carpentras chwyta przez księcia czarnego czerwone pióro.

10 kwietnia roku dziesiątego.

Kolejny czterowiersz zawierający wskazówkę co do daty, przez wieki obrósł w wiele interpretacji i legend. Ponieważ jego rozwiązanie wymaga solidnego udowodnienia, skupię się najpierw na przedstawieniu wam wszystkich zagadek i ustaleń, dokonanych przez dawniejszych komentatorów.

I, XLII.

Le dix Calendes d'Auril de faict Gotique,

Resuscité encor par gens malins:

Le feu estainct, assemblee diabolique,

Cherchant les os du d'Amant & Pselin.

1.42

Dziesiąty Kalenda kwietniowego w istocie Gocki,

Odrodzony jeszcze przez ludzi podłych:

Ogień wygasły, zgromadzenie diabelskie,

Szukające kości należnej Kochanka i Pselina.

Zacznę od tego, że pierwsze, co należy zawsze zrobić, biorąc się za jakiś kwadryn, to przeczytać sąsiednie czterowiersze. Tam może (choć nie zawsze się to dzieje) znajdować się naprowadzająca podpowiedź, dopowiedzenie, czyli para przyczynowo-skutkowa.

W tym przypadku rzecz jest od razu nader zastanawiająca, ponieważ aż 3 następne kwadryny dotyczą kwestii kościoła katolickiego i generalnie religii chrześcijańskiej. Mamy więc do czynienia z dwiema parami czterowierszy połączonych jednym wspólnym wątkiem. Zaś następny czterowiersz wobec omawianego, o numerze 1.43 opowiada dokonaną już historię, którą oglądaliśmy własnymi oczami (przynajmniej moje pokolenie).

1.43

Przedtem, nim zachodzi odmienienie Imperium,

Wydarzy się jakaś rzecz wielce cudowna:

Obóz zliniały, słup porfirowy,

Wystawiony, przeniesiony na skałę zwadliwą.

Krótko, ten wiersz przepowiada rzeczy, które wydarzyły się w Polsce, cudowną zmianę skóry rządzącej partii komunistycznej, wybór papieża z Polski i przeniesienie go do Watykanu, co poprzedziło zmianę ustroju w Rosji i innych krajach bloku sowieckiego.

Jeśli istnieje związek partnerski wobec omawianego teraz przeze mnie czterowiersza, to należy wziąć pod uwagę, że musi opisywać on skutki, czyli zakończenie niniejszej historii. I, gdy ten przytoczony drugi czterowiersz opisał początek okresu triumfu katolickiego sztafażu wartości i polityki na świecie, to poprzedzający dotyczy niewątpliwie zakończenia rozpoczętych wtedy zmian.

Minione ustalenia badaczy

Teraz omówię wszystko, co ustalono na temat czterowiersza 1.42. Aby przedstawić wszelkie znane mi fakty i sugestie zawarte w nim i móc na koniec wykluczyć, lub wesprzeć wnioski ostateczne. Jeśli kogoś to znudzi, proszę, aby przeszedł od razu do wniosków końcowych.

Otóż 1 wers: Le dix Calendes d'Avril de faict Gotique, ma kilka różnych wczesnych, a więc równoprawnych wersji zapisu, które komentatorzy od wieków skrupulatnie brali pod uwagę. Ten prawidłowy zapis starym drukiem zawiera już w wyrazie Avril dwuznaczność, ponieważ v pisane dawniej literką u, nasuwa oczom sylabę z łacińskiego słowa aurum, czyli złoto. 

Także Le dix, dziesiąty, odnoszony do dnia dziesiątego Kalend, w Zielonej Mowie ukazuje się jako l`edict, edykt. Co jest tajemną wskazówką na temat ustawowej zmiany starego kalendarza rzymskiego na nowy.

Istnieje ponadto inna wczesna wersja druku: Le dix Calendes d'Apuril de faict Gotique – gdzie nazwa kwietnia zapisano Apuril, jakby z łac. aprilis, lecz od czasownika apurer, sprawdzić rachunek, czyścić złoto.

Albo gdzie indziej występuje wyraz Kalendy (od łac. Kalendae) pisany Kalende, czyli w liczbie pojedynczej (Kalenda), dosł. „dziesiąta Kalenda Kwietnia”, a ponieważ Kalendy nie mają l. pojedynczej, wskazuje na skrót od wyrazu kalendarz, czyli "kalendarzowy 10 kwietnia".

Istnieje także ukryty wyraz w złożeniu: de faict (w istocie, w gruncie rzeczy), czytany razem jako defaict, czyli: defekt, wada, uszkodzenie.

Także Gotique, rozumiany jako Gocki, lub Gotycki, odnosi się najbardziej do Gotów, gockiego. Komentatorzy widzieli w nim również ukryte znaczenie: gnostique, gnostycki.

W dodatku, gdy przeczytać f jako s dostajemy słowa sainct Gotique, "święty Gocki"!

Ów pierwszy wers jest najważniejszy, jeśli chodzi o umiejscowienie sprawy opisanej dalej w czasie. Sami widzicie: co słowo to wieloznaczność i zagadka!

Tajemnice kalendarzy

Na temat Kalend Wikipedia podaje, co następuje: „Kalendy (łac. Kalendae) – w kalendarzu rzymskim pierwszy dzień każdego miesiąca. Termin ten nie ma żadnego (poza tradycyjnym) znaczenia w słonecznym kalendarzu juliańskim. Natomiast w pierwotnym kalendarzu księżycowym mianem Kalendae określano pierwszy dzień po nowiu, czyli ten dzień, w który po zapadnięciu zmroku księżyc powinien znowu stać się widoczny. Oznaczało to początek nowego miesiąca.”

Zmiany rzymskiego kalendarza księżycowego na słoneczny dokonał Juliusz Cezar w 46 roku p.n.e. Odtąd o początku miesiąca nie decydowały nowie księżycowe, dodano także lata przestępne. Kolejnej reformy dokonał papież Grzegorz XIII w 1582 roku, czyli 15 lat po śmierci Nostradamusa. Nowy kalendarz upowszechnił się w krajach katolickich, lecz kraje protestanckie wraz z prawosławną Rosją, pozostały przy juliańskim kalendarzu. Stosuje się go do dzisiaj w kościele prawosławnym i monofizyckim.

Przy określaniu pory miesiąca w kalendarzu rzymskim wyróżniano 3 dni, Kalendy, Nony i Idy i oznaczano terminy względem tych trzech w porządku malejącym. [W] Wikipedia, cyt. „Pozostałe dni oznaczano jego kolejnością w stosunku do Kalend, Non i Id, licząc wstecz od tych dni. Rzymianie liczyli dni włącznie.”

Dokładny sposób przeliczania dat kalendarza rzymskiego/juliańskiego na gregoriański podaje Wikipedia pod hasłem Kalendarz juliański.

Czyli 10 Kalend kwietniowych, byłby to dziesiąty dzień przed początkiem miesiąca, co przy zastosowaniu ustalonego przelicznika daje 23 marca w używanym obecnie kalendarzu gregoriańskim. Lub 10 marca w starym stylu. Niektórzy mówią, że taki dzień nie istnieje, ponieważ przy dziesiątym dniu odniesienie i nazewnictwo przechodzi na Nony, ale zdaje się, że stosowano również większe niż 10-dniowe okresy w stosunku do Kalend. Nie jestem specjalistką od kalendarzy, jednak to wynika z danych, cytatów, przeliczników i tabel podawanych w Wikipedii. Jeśli się mylę, bardzo proszę o poprawkę. Lub sprawdzenie samemu tego, co mówię.

Niemniej warto zwrócić uwagę, że rozumienie zwrotu Le dix Calendes d'Avril, jako 10 dzień Kalend kwietniowych jest gramatycznie naciągnięte, bo dosłownie brzmi on: „Dziesiąte Kalendy kwietniowe”. Co sugeruje jeszcze zastosowanie okresu 10 lat względem daty dnia i miesiąca w kalendarzu, w którym od czasów Nostradamusa dokonano ustawowej zmiany. Czyli jakiś rok dziesiąty!

Dociekania zachodnich komentatorów

Wzmianka o „czynie Gotyckim” (lub Gockim, faict Gotique) przywołuje czasy, gdy rzymskie imperium w V wieku runęło pod nawałą pogańskich Gotów przybywających z północy i wschodu. Współczesne odkrycia potwierdzają, że były to plemiona z obecnych terenów słowiańskich i wręcz można być pewnym, że chodzi o Słowian. Antyczna kultura, także pod postacią juliańskiego kalendarza została wchłonięta przez obce ludy i chrześcijaństwo, zyskując z biegiem czasu nowy „gotycki” wyraz.

Sprawa zaczęła być uważana za zrozumiałą, gdy odnaleziono w książce Petrusa Crinitiusa fragment, gdzie pada pytanie o Gnostyków (Gnostique ukrywa Gotique i na odwrót), którzy badając sposoby wykorzystania nauk Psellusa i Orygenesa Adamantiusa, gromadzili się 10 Kalend kwietnia, a wtedy ze zgorszenia gasły w mieście wszystkie światła. 

Komentatorzy uznali, że tajemniczy Pselin wymieniony w 4 wersie, byłby zniekształconym nazwiskiem Michaela Constantina Psellosa (1018-1078), filozofa i erudyty bizantyńskiego. Napisał on między innymi dzieło historyczne „Chronologia” i traktat „De Daemonibus”, w którym opisał obrządek czarnej mszy, gdy próbuje się doprowadzić do narodzin Księcia Piekieł w ciele ludzkim. Pisownia wyrazu d`Amant wydaje się zawierać ukryty wyraz Demon i tym samym podpowiadać, że istotnie chodzi o obrządek orgiastyczny, przywołujący demonicznego ducha. Dokonywany przez „diabelskie zgromadzenie” z 3 wersu. Ponadto Psellos zostawił po sobie traktat „Scholion” rekomendujący pisma hermetyczne oraz list, opisujący sztukę robienia złota, czyli alchemię, który wydany w XVI wieku cieszył się znacznym zainteresowaniem.

Ma to ręce i nogi, zważywszy sugestie związane ze złotem, istniejące w ukryciu tego czterowiersza i daje ciekawe podpowiedzi. Przypomnę mimochodem, że „sekta alchemików” występuje w przepowiedniach prozą rodem z kilku almanachów astrologicznych Nostradamusa, o czym już pisałam na tym blogu.

Drugą tajemniczą postacią z tego samego wersu, „Amantem” czyli Kochankiem, byłby według owych komentatorów niejaki Adamantius, metropolita ateński z VIII-IX w. n.e.

Natomiast ludzie podli (gens malins) są w Centuriach związani zawsze z planem „wielkiego malefika-kosy-obłudnika” i działali potajemnie spiskując w obu rewolucjach na zachodzie i wschodzie.

Ukryte wskazówki

4 wers w edycji z 1555 brzmi: Cherchant les or du d'Amant & Pselin. Miano pisane pierwotnie Pfelin, zawiera człon: félin, koci, fałszywy, perfidny. W kolejnej z 1557 problematyczne wyrażenie les or (les to rodzajnik l. mn. zastosowany do wyrazu, który występuje tylko w liczbie pojedynczej or, złoto) zmieniono na les os, kości, lecz zapisano osdu, podpowiadając, że przymiotnik du, należny, w liczbie poj. związany jest z kością (os brzmi jednakowo w obu liczbach), a nie z kośćmi, zatem rodzajnik les należy odczytywać jako zaimek ich i odnieść go do ludzi podłych, bądź Kalend (w takim razie użycie formy pojedynczej Kalenda skierowuje „ich” tylko do ludzi podłych). Wydanie Benoit Rigaud ujednoliciło te szczegóły jako les os du.

Kości wchodzą we francuskim w skład powiedzeń: nie pożyć długo (nie doczekać starych kości), rzucić ochłap (kość) za coś, zająć czymś (kością) czyjąś uwagę, nawiązują też do „gry kostką” i losowania sędziów, aby skazać parę królewską (czyt. 1.65, 9.77). W tym sensie kość należna od Amanta to genetyczne dziedzictwo kogoś ważnego (złoto, jako majątek i splendor władcy, słońca, kość jako problematyczny znaczny zmarły lub przodek, rzucony przedwcześnie na żer podłych ludzi). Dodatkowo oba słowa les or zapisane starym drukiem, blisko siebie wyglądają jak słowo tresor, skarb, któremu brak jednej litery r (jak roi, król).

Wyraz Amant, oryg. d`Amant zawiera ukryte słowa dame, dama, czyli „kochanek pani”.

Z kolei miano Pselin nawiązuje do postaci Selina występującego w Centuriach, a z nią Selene, czyli bogini Księżyca, patronki bizantyńskiego Wschodu. Dodanie litery P każe szukać sensu w wyrazie: pseudo, a więc jest to ktoś inny od Selina (pseudo-Selin), bohatera (a może miejsca bohaterskiego) wielu czterowierszy traktujących o wydarzeniach z naszej przyszłości. Są wersje, w których to miano zapisano Psellin, co można odnieść do nazwiska Psellosa, albo widzieć w tym ukryty wyraz pelle, użyty kilka razy w Centuriach, w sensie łopaty/pelisy, symbolu „rudej dziwki” czyli Nierządnicy babilońskiej, o której pisałam w innym artykule i służb specjalnych, wśród których zajęcie grabarza bywa częste. Bądź wyrazy P+sel (sól, księżyc)+ lin (len) lub ligne - linia, kierunek.

Historia interpretacji tego czterowiersza jest bogata. Oprócz Psellosa, gnozy i „obrzydliwego” obrządku odprawianego 10 dnia Kalend kwietniowych, dopatrzono się w imieniu Amant nazwiska Amand, VI-wiecznego biskupa Maastrichtu, założyciela wspólnot zakonnych. Byłby on symbolem (dość jednak mało wymownym i naciąganym) misyjnej działalności zachodniego chrześcijaństwa. Uważano również, że czterowiersz zapowiada wprowadzenie nowego kalendarza, ustanowionego od 1792 we Francji, w którym rok rozpoczynał się 21 marca, w zgodzie z wejściem słońca w znak Barana. Ogień zgasły miałaby to być zbrodnia dokonana na rodzinie Burbonów na mocy głosowania Zgromadzenia Narodowego (tu diabelskiego).

Te interpretacje płyną jednak z naciągniętych wniosków z niedokładnie tłumaczonego 4 wersu, rozumianego jako „kości Amanta i Pselina”, tj. utrata tradycji i nauk starej religii ze wschodu i zachodu.

Ostateczne przyporządkowanie zdarzeń

Teraz przechodzę do sedna sprawy i moim zdaniem najwłaściwszej interpretacji tej przepowiedni.

Po katastrofie polskiego samolotu w Smoleńsku, dnia 10 kwietnia 2010 roku, z prezydentem Kaczyńskim i jego świtą na pokładzie natychmiast zaczęto dopatrywać się w czterowierszu 1.42 uprzedniej zapowiedzi tego właśnie wydarzenia. Z początku byłam temu tłumaczeniu przeciwna, ale po przemyśleniu szczegółów uznaję, że muszę przyznać rację odkrywcy, bądź odkrywcom, których nazwisk nie znam, więc niestety nie mogę tu podać. Blokowało mnie moje przywiązanie do efektów poszukiwań dawniejszych komentatorów i przeświadczenie, iż chodzi jednak o datę podaną sposobem starorzymskim.

Bowiem, i „dziesiąte Kalendy” i „dziesiąty dzień kalendarza kwietnia” rzeczywiście pasują do daty dnia, miesiąca i roku, 10.IV.2010 roku, choć odpada wtedy kalendarz starorzymski i wynikająca z niego inna, marcowa data. Choć może nie odpada, bo przecież wszystkich faktów, poprzedzających katastrofę nie znamy. Ja bezapelacyjnie przyjmuję, że jest to raczej wskazanie samego Nostradamusa na to, że kalendarz zostanie w przyszłości zmieniony, oficjalnym edyktem w Rzymie, i że data z czterowiersza została podana zawczasu w zmienionym stylu. W takim razie byłoby to jego nader dowcipne (i chyba jednorazowe, o ile wiem) zaznaczenie względem późniejszych komentatorów uważających, że był zdolny posługiwać się jedynie kalendarzem juliańskim, iż znał przyszłe datowania równie dobrze, jak współczesne mu i przeszłe!

Tak, to jest w stylu Nostradamusa lubującego się w zagadkach i wyprowadzaniu w pole. Z całą pewnością!

"Defekt Gocki" to zapewne katastrofa spowodowana błędem, kto wie, czy nie złym zrozumieniem komendy z wieży lotniczej, w podobnych, a przecież różniących się czasem znaczeniami wyrazach w językach gockich, polskim i rosyjskim. Albo błędnie wydanym szkodzącym poleceniem. To także wskazanie na miejsce zdarzenia, kraj Gotów, czyli Słowian.

"Ogniem wygasłym" okazał się wybuch wygasłego wulkanu na Islandii i obawa przed chmurą pyłu, którą tłumaczyli się szefowie rządów, odmawiając uczestnictwa w pogrzebie polskiego prezydenta.

W Amancie dostrzeżono premiera Tuska, wspieranego przez damę, czyli panią Merkel, a w Pselinie prezydenta Putina. Na koniec trzeba podkreślić problematyczność i utrudnienia związane z odszukaniem i zbadaniem kości, w sensie zwłok, ofiar wypadku, które trwają do dzisiaj. „Kości są należne”, ale dziwnym trafem przywódcy państwowi nie mogą się w tej sprawie zwyczajnie porozumieć. Czyżby jakieś tajemne złoto grało w tym rolę? Lub sprzężenie pomiędzy służbami wielkich mocarstw.

Co do innych szczegółów tego czterowiersza nic więcej powiedzieć się obecnie nie da, gdyż nie znamy wszystkich faktów, o których jest mowa, możemy się jedynie domyślać, biorąc pod uwagę teorie spiskowe.

Końcowe uzasadnienie

Do dowodu potwierdzającego tę interpretację trzeba zaliczyć również treść czterowiersza następnego, który wypełniając się rzeczywiście dotyczył Polski i Rosji oraz Watykanu. Zatem, biorąc to pod uwagę, w omawianym powinny również wystąpić te same państwa i bohaterowie. I spójrzcie, to wszystko jest!

Mamy polski samolot, rząd i premiera hołubionego przez panią, oraz prezydenta Rosji P-jak Putin, selin, od selene, czyli Prezydent księżycowego kraju. Jest także ogień wygasłego wulkanu. Ma to sens!

A tajemne podpowiedzi na temat Rzymu, gnostyków, obrządków wyklętych, diabelskiego zgromadzenia, alchemicznych procesów transmutacji i złota wytworzonego z kości króla, prowadziłyby w istocie do Kościoła i Watykanu, jako mającego domniemane skryte powiązanie z dziwnym tragicznym zdarzeniem, pełnym ofiar. Niczego nie twierdzę, jedynie poddaję pod zastanowienie jeszcze jeden fakt.

Akcja partnerskiego czterowiersza do omawianego rozpoczęła się strajkiem Solidarności i wyborem papieża Polaka, w 1979 roku. Dopełniając ją w 2010 roku, oba kwadryny obejmują 30 lat. Poszukując „diabelskiego zgromadzenia” zauważmy, iż Jan Paweł II przyjął imię i przejął tron po Janie Pawle I, który zmarł w dziwnych okolicznościach. Co do których Nostradamus wypowiedział się jednoznacznie, że nie była to śmierć naturalna. Sugerując spisek ze strony lucyferian i złożenie krwi ofiary w „zaklętym kielichu”, czyli podczas tajnego satanistycznego obrządku imitującego mszę świętą.

I perełka. Defekt Gocki odczytany jako święty Gocki niesie wieść, że ofiara tragicznej katastrofy na gockim terytorium, w wyniku błędu zrozumienia komendy w podobnym, ale obcym języku będzie wynoszona na piedestał świętości w gockim kraju. Plotki o beatyfikacji Lecha Kaczyńskiego wciąż są dementowane przez oficjeli. I wciąż żyją. Zaś miesięcznice smoleńskie oddają mu nieustający hołd.

Sto Dni Napoleona.

Pośród czterowierszy zawierających zaszyfrowane daty są również takie, które nie mają tego typu wskazówek. Zawierają jednak liczby związane z ilością, lub czasem trwania jakiegoś wydarzenia. Do tego rodzaju zalicza się kwadryn, który tu teraz omówię, dla dania przykładu. Tym, którzy uważają, że Nostradamusowi „udało się coś tam przepowiedzieć, ale nie wszystko się sprawdziło, haha” itp. bajki dla umysłów, chcących tkwić dalej w tej iluzji, że żyjąc w matriksie czasoprzestrzennym posiadają wolną wolę. Którą taki Nostradamus czy inni przepowiadacze klęsk i nieszczęść chcą koniecznie odebrać, zaczarować, zmanipulować, aby opowiadane historie mogły się wydarzyć.

Mistrz z Salon znał dokładnie nie tylko daty, długość trwania zjawisk, ale także miejsca, nazwiska, imiona i przezwiska ludzi, którzy mieli się urodzić kilka setek lat po nim. Nie chwalił się tym. A raczej ukrywał zręcznie szczegóły tak, aby w trakcie dziania się rzeczy nie można było ich rozpoznać, wesprzeć, czy im zapobiec. Wiedza zobowiązuje. Odczyt zazwyczaj możliwy jest po fakcie.

Dzisiaj wracam do osoby Napoleona Bonaparte, któremu Nostradamus poświęcił bardzo wiele miejsca w Centuriach. Odkryto wszystkie te czterowiersze dość szybko i uporządkowano po zakończeniu jego kariery i żywota. Ale już w 1800 roku, a więc jeszcze w trakcie trwania kampanii napoleońskiej opublikowano we Francji dziełko pt. „Zgodność Proroctw Nostradamusa z wydarzeniami minionymi i nadeszłymi Rewolucji". A w 1808 roku kolejne pt. „Napoleon, pierwszy cesarz Francuzów, przepowiedziany przez Nostradamusa".

I tym razem muszę zacząć od sąsiedniego czterowiersza, nim przejdę do przykładu ukrytej daty. Znów mamy do czynienia z parą znaczeniową i wydarzeniową. Kwadryn następny w kolejności opowiada rzeczy pierwsze wobec poprzedzającego, zapamiętajmy tę zasadę. Daje się ją zauważyć w budowie wszystkich centurii, acz w pierwszym tomie zdaje się być najlepiej przemyślana. Autor zapewne dłużej ów porządek czterowierszy szlifował. Cytuję ów poprzedzający następny kwadryn, aby dać wprowadzenie do historii.

1.24

Do grodu nowego zamyślony, aby skazać,

Ptak drapieżny niebu przybędzie się zaofiarować:

Po zwycięstwie jeńcom [inna wersja: pojmanemu] ma wybaczyć,

Cremona i Mantua wielkie niedole będzie cierpiała.

Ptakiem drapieżnym, jeszcze nie cesarskim orłem jest w nim generał Bonaparte. Wyrażenia: „zamyślony” i „ofiarujący się niebu” opowiadają o jego życiu wewnętrznym i ambicji. Ten wątek jest ważnym łącznikiem z drugim czterowierszem.

Napoleon ruszył na podbój Europy po raz pierwszy w 1796 roku, dowodząc kampanią włoską. Jego nienasycone ambicje przeraziły kraje sąsiednie. Jedna z jego zwycięskich bitew z wojskami Austrii odbyła się pod Arcole i Villanova (gród nowy!). W chwili załamania bitwy Napoleon próbował poderwać grenadierów do ataku na most przez Adygę, sam chwytając w ręce sztandar i stając na czele batalionu, co można uznać za ofiarowanie się niebu, losowi. Został wtedy zepchnięty do bagna, skąd wydobyto go z wielkim trudem. Po zwycięstwie oszczędził austriackiego generała Wurmsera ("pojmanemu wybaczył"), lecz wymógł ciężkie kontrybucje ("wielkie zła") w Lombardii, w zajętej przez siebie Mantui i Cremonie.

O ile ten kwadryn opowiada początek zwycięskiej sławy Bonapartego na niwie europejskiej, to sąsiedni czterowiersz daje opis jej końcówki.

1.23

W miesiącu trzecim wznoszące się słońce,

Dzik, Leopard, na polu marsowym w starciu:

Leopard zmęczony na niebo podnosi swe oko,

Jednego Orła dookoła słońca widzi igrającego.

W pierwszej edycji Proroctw z 1555 wyraz leopard zapisano liepard (gdzie lie to więzy, zaś part, część, partia, lub perdu, zgubiony), co odnosi nazwę do uwięzionego króla-lwa. W późniejszych występuje pisownia leopart (leo, lew, part, partia) i pierwsi komentatorzy uznali, że oznacza partię królewską, a dzik partię ludową.

W 1791 roku doszło do pierwszych krwawych starć na Polu Marsowym w Paryżu. Szybko sytuacja partii króla Ludwika XVI stała się beznadziejna. Po rewolucji wzniósł się do góry napoleoński orzeł. Wyraz dzik, sanglier daje się rozebrać na sylaby, które znaczą sang, krew, lier, związać, czyli oznaczałby uwięzioną krew królewską. Dodatkowo dzik jest symbolem kryzysu finansowego (głodu i dzikiej żądzy), co miało w tamtych czasach miejsce i doprowadziło lud do buntu. Rewolucyjny Dyrektoriat rozpędził dopiero „leopard” Napoleon (nota bene urodzony w znaku Lwa).

Mamy w ten genialnie skrótowy sposób opowiedziane kilka dekad przełomu wieków XVIII i XIX z dziejów Francji. Jednak prawdziwy sens czterowiersza odnosi się do nieco innej historii. 

Wymieniony w 1 wersie okres 3 miesięcy odpowiada bowiem Stu Dniom, podczas których Napoleon (cesarski orzeł) przerwał powrót dawnej monarchii  (słońce jako król, władca) we Francji, wyruszając znów do wojny (Mars).

W tym wypadku dzik oznacza wskrzeszoną siłę cesarza, który wytoczył wiele krwi za swych rządów na kontynencie, i wydostał się z więzów czyli wygnania na Elbie, a Leopard Anglię (mającą w herbie lwa). Europa była już znużona długimi wojnami z francuskim władcą. Tym razem to Anglia, w osobie dowódcy armii generała Wellingtona, spogląda ku niebu, prosząc Opatrzność o zwycięstwo.

Spoglądanie w niebo nawiązuje do omówionego wcześniej sąsiedniego czterowiersza i kończy okres natchnienia „boga wojny”, jak nazywano Napoleona, rozpoczęty we Włoszech 19 lat wcześniej. Krążenie orła wokół słońca świetnie obrazuje dopełniający się cykl kosmiczny. Swoją drogą w hermetyzmie używano symbolu orła ulatującego ku słońcu, na opisanie fazy żółcenia, Citrinitas, w której rozkwitała cecha słoneczna. Ponadto, co żadnym przypadkiem nie jest, słynne 100 dni Napoleona nazwano w historii Lotem Orła!

Rzeczywiście lot ów okazał się jedynie igraszką, która nie przyniosła wskrzeszenia mocy cesarza.

Zwróćmy jeszcze uwagę na szczegóły.

Okres chwały Napoleona trwał od 1796 do 1815, czyli 19 lat. 

Napoleon uciekł z Elby 26 lutego 1815 roku i powrócił do Francji 1 marca 1815 roku. Tak rozpoczęło się słynne 100 dni. To okres liczony od 1 marca (powrót z wyspy Elby) do 22 czerwca 1815 (abdykacja po przegranej bitwie pod Waterloo). W trzecim miesiącu, maju, Napoleon jeszcze się wznosił ku słońcu, szaleńczo wierząc w zwycięstwo. Po przegranej bitwie i abdykacji przebywał sześć lat na zesłaniu na Wyspie Świętej Heleny. Zmarł 5 maja 1821 roku.

Spójrzmy w efemerydy. W roku śmierci cesarza Napoleona kończył swój wielki 19-letni akurat wtedy cykl Jowisz i Saturn, spotkaniem w znaku Barana. Rozpoczęty w 1802 wielką koniunkcją w znaku Panny.

Czterowiersze mistyczne Nostradamusa

Z okazji Wielkanocy ku rozmyślaniu...

1.1

Zasiadający nocą tajemnicę studiuje,

Sam odparty na stołek ze spiżu:

Płomyk drobny wychodzący z samotności,

Przyczynia pomyślności, w którą nie darmo jest wierzyć.

1.10

Wąż przesłany w klatce ery żelaznej,

Gdzie dzieci węże [ukryte: siedmioro pierworodnych] króla są zabrane:

Dawni i ojcowie wyjdą nisko z piekła,

Tak mają umrzeć, by widzieć ucieczkę/owoc śmierć i krzyk.

10.74

Przy nawrocie wielkiej liczby siódmej,

Pojawi się w porze igrania hekatombą:

Nie odległy od wielkiej ery tysiącletniej,

Nim ci, co weszli wyjdą ze swego grobu.

5.32

Gdzie wszystko właściwe jest, wszystkiego dużo Słońce i Księżyc

Jest obfitujący, tego ruina się zbliża:

Z nieba nadchodzi, by przesiać twoją fortunę,

Na tym samym stanowisku, co siódma skała.

1.69

Wielka góra okrągleje od siedmiu stadiów,

Po pokoju, wojna, głód, powódź,

Potoczy się daleko pogrążająca wielkie wznowienia,

Nawet antycznych i wielkich podwalinę.

1.21

Głęboko glina biała odżywia skałę,

Która z jakiejś otchłani ruszy mleczna:

Daremnie mącący nie ośmielą się jej dotknąć,

Nieświadomi istnienia u dna ziemi gliniastej.

2.28

Przedostatni o przydomku proroka,

Weźmie Pobudkę za swą jawę i spoczynek:

Daleko zabłąka się przez szaloną głowę,

Uwalniając jakiś wielki lud od narzutu.

2.27

Boskim słowem będzie z nieba uderzony,

Kto nie zdoła postąpić więcej naprzód:

Od zastrzeżenia tajemnica uszczelniona,

Aż się będzie stąpało wierzchem i spodem.

2.41

Wielka gwiazda przez siedem dni będzie płonęła,

Noc będzie dwa słońca ukazywać.

Duży stróżujący pies całą noc będzie wył,

Kiedy wielki pontifex zmieni terytorium.

4.43

Będą słyszane na niebie oręża trzaskać,

Tego na tym samym ich boscy wrogowie:

Zechcą prawa święte niesprawiedliwie roztrząsać:

Przez piorun i wojnę wielu wierzących na śmierć wydanych.

2.45

Nazbyt z nieba opłakuje Androgyn poczęta,

Blisko nieba krew ludzką przelaną:

Z powodu śmierci zbyt późno wielki lud odtworzony,

Późno i wnet nadchodzi wsparcie wyczekane.

4.24

Słyszany spod ziemi świętej duszy głos sztuczny,

Człowieczego płomienia miast boskiego widać zajaśnienie.

Uczyni samotnych ich krwią ziemię ubroczoną,

I wyklęte świątynie, aby ich nieczystości zniszczyć.

5.73

Prześladowany będzie od Boga kościół,

I święte świątynie będą splądrowane,

Dziecię matka ogołoci do koszuli,

Będą Arabowie u Pollonów pozyskani.

3.94

Więcej, niż 500 lat rachuba się zachowa,

Ta, co była ozdobą za swoich czasów:

Później od jednego razu wielkie światło da,

Które w trakcie owego stulecia odda ich nader zadowolonych.

5.41

Wyłoniony zza pozorów i przejaśnieniem nocnym

Będzie w rządzie i dobroci najwyższy:

Każe odrodzić swoją krew ze starożytnej urny,

Wznawiający wiek złoty, zamiast spiżowego.

1.44

Na krótko będą przywrócone święte ofiary,

Przestępujący zostaną wystawieni na męczeństwo:

Więcej nie będą mnichami, ojcami duchownymi, ani nowicjantami,

Miód stanie się o wiele droższy, niż wosk.

10.42

Rząd ludzki Anielskiego potomstwa,

Każe swego rządu pokoju jedności nie odstępować:

Zniewolona wojna w połowie od swego zamknięcia,

Długi czas pokój każe ją podtrzymywać.

10.86

Jako jeden gryf nadejdzie król Europy,

W towarzystwie tych z Akwilonu:

Czerwonych i białych poprowadzi wielki oddział,

I ruszą przeciw królowi Babilonu.

8.99

Władzą trzech królów świeckich,

W innym miejscu będzie umieszczony święty stolec:

Gdzie substancja ducha cielesnego,

Będzie przywrócona i znów odstąpiona, gwoli prawdziwej siedziby.

8.95

Kusiciel będzie umieszczony w dole/fałszu,

I spętany do pewnego czasu,

Kancelisty zjednoczonego przywódca z jego krzyżem:

Kłującą prawicą przyciągnie zadowolonych.

4.31

Luna w przestworzu nocy nad wyniosłą górą,

Nowy wiedun samym umysłem wtedy tam widoczny:

Przez jego uczniów byt nieśmiertelny zasiany,

Oczy na południe, na piersiach ręce ciała w ogniu.

4.25

Ciała subtelne nieskończenie dla oka widzialne,

Oślepiać przyjdą z pomocą tych racji:

Ciało, czoło pojętne, popędy główne i niewidzialne

Umniejszające święte modlitwy.

2.13

Ciało bez duszy ma więcej nie przebywać w świętej ofierze,

Dzień śmierci stanie się narodzinami:

Duch boży uczyni duszę szczęśliwą,

Widzącą słowo w jego wieczności.

3.2

Boskie słowo podaruje materii,

Włączone niebo, ziemię, złoto tajemne w działanie/mleko mistyczne:

Ciało, dusza, duch mające całą moc,

Tak pod swymi stopami, jako w siedzibie niebiańskiej.

Liczba 666 według Nostradamusa

Pozwolicie, że temat chronologii z obu Listów do Proroctw jeszcze trochę pociągnę. Bo mało tych wszystkich zgrabnie ukrytych korelacji liczbowych, o których już wspomniałam!

Wróciwszy do pierwszej chronologii, liczonej od pojawienia się Adama do narodzin Jezusa Chrystusa odkryjemy, że różni się ona od drugiej o 584 lat i 4 miesiące, (gdy wziąć pod uwagę sumę wymienioną przez Nostradamusa). Kiedy zaś do tej liczby dodamy zgubioną oktantę, tj. 81 lat i 6 miesięcy to jej wartość pokaże dokładnie… 665 lat i 10 miesięcy. Tyle samo oczywiście wynosi także różnica pomiędzy sumą lat z I chronologii od „zaistnienia pierwszego człowieka Adama” do narodzin Jezusa Chrystusa, a sumą lat z II chronologii, podliczonej "ręcznie", bez oktanty.

Dane Nostradamusa: 4757 (lub 4758) lat, można zapisać jako 4757 lat 12 miesięcy. Czyli:

 4757 lat i 12 miesięcy - 4173 lata i 8 miesięcy = 584 lata 4 miesiące + 81 lat 6 miesięcy = 665 lat i 10 miesięcy

Zaokrąglając datę otrzymujemy właściwie 666 lat.

Czym ona jest? Co oznacza?

Według Nostradamusa Adam został stworzony wcześniej, niż trwa obecny znany nam Wielki Cykl Istnienia.

Nie dyskutuję tutaj o różnicy między biblijnym rachunkiem, a ustaleniami nauki. Oba poglądy zdają się ścierać ze sobą od wieków. Jednak wtajemniczeni twierdzą, że na bazie liczb, które zawierają księgi Starego Testamentu można dojść prawdziwej długości istnienia wszechświata, Ziemi i ludzkości. Przeliczniki biblijnych kodów czasu można znaleźć w Księdze Daniela. I w starych astrologicznych i gnostyckich przekazach, których pozostałością jest system Trithemiusa.

Osobiście Wielki Cykl Istnienia odnoszę do epoki żelaza, tożsamej z hinduistyczną kali-jugą pod względem jej charakteru (nie czasu). I rozwoju w niej obecnej rasy ludzkiej.

Rozpoczęła się ona dla nas po Potopie. Acz Adam pojawił się na ziemi jeszcze przed nim.

Przyjmuję, że Nostradamus ukrył w różnicy długości czasu obu chronologii datę pojawienia się pierwszego człowieka w pełni ziemskiego, czyli biblijnie rzecz nazywając: moment wygnania Adama z Raju w świat niższy, materialny, w świat narodzin i śmierci, jednym słowem biologiczny.

Liczba 666 każe oczywiście sięgnąć do Objawienia św. Jana. A ściśle do rozdziału 13 traktującego o Drugiej Bestii, czyli Fałszywym Proroku wskrzeszającym obraz pierwszej Bestii, która dawno temu „dostała cios mieczem” i zadano jej niegdyś śmiertelną ranę. Czytamy tam o uzyskanej liczbie, co następuje:

[Obj. 13.18] W tym jest mądrość. Kto ma rozum, niech obliczy liczbę Bestii; jest to bowiem liczba człowieka. A liczba jego jest sześćset sześćdziesiąt i sześć.

To genialnie proste, gdy wie się, że Adam oznacza pierwotnie Człowiek, człowiek z krwi i kości.

Tłumacząc żmudnie teksty Nostradamusa półświadomie usiłowałam zawsze znaleźć jakieś potwierdzenie, lub wytłumaczenie symbolicznych obrazów z Objawienia, aby je lepiej zrozumieć. Owszem, można niekiedy trafić na pewne nawiązania do księgi Janowej, ale są one rzadkie i niejednoznaczne. Niemniej, właśnie za sugestią Nostradamusa zaczęłam podejrzewać, że ów tajemniczy ożywiony obraz Bestii to jakiś rodzaj Sztucznej Inteligencji, umieszczonej w ciele cyborga, mającej kluczowe połączenie z super-komputerem i globalną siecią powiązań typu mind control.

Obj. 13.15

I dano jej, by duchem obdarzyła obraz Bestii,
tak, iż nawet przemówił obraz Bestii
i by sprawił, że wszyscy zostaną zabici,
którzy nie oddadzą pokłonu obrazowi Bestii. 

W Cudownych Wróżbach za 1557 rok, w przepowiedniach majowych znajduje się szczególna wzmianka, która kojarzy się mocno z owym apokaliptycznym „wskrzeszaniem obrazu Bestii”. Brzmi następująco:

„Morze będzie zgoła prowokowane przez zbrojne morskie okręty. Ekscesy staną się tak wstrętne, że w istocie zgoła wszystko popadnie w rozpacz. Morze liguryjskie pierwsze zostanie boleśnie dotknięte, We flocie morskiej pojawią się oznaki zarazy, Susza stanie się wielka. Upał będzie większy, niż układ ześle, Odczyta się topografię odwrotną, opacznie przez zapowiedź, tego, który pierwszy uzyska ją odsłoniętą; to, co ma niezupełnie żyć, ponieważ będzie ono wbrew naturze, zostanie z wyglądu żywe zaprezentowane królowi.”

Upał będzie większy, niż układ gwiazd będzie na to wskazywał… czyli, zostanie użyta broń pogodowa i zakłócony sztucznie klimat Ziemi.

Topografia, to podział administracyjny na regiony i kraje, mapa? Pojawia się wiele pytań, na razie dla mnie bez odpowiedzi. Co to jest topografia odwrotna? Czemu i jak zostanie odsłonięta? I dlaczego będzie musiała być odczytana, na dokładkę opacznie? Zapewne chodzi o jakiś błąd informatyczny, a o takim, katastrofalnym w skutkach, w tekstach Nostradamusa istnieje kilka napomknień.

Nawiązuje do tego także czterowiersz 1.22:

Tym, co będzie żyło, acz niemające żadnego zmysłu,

Przyjdą szkodzić na śmierć swoim podstępem:

Autun, Chalon, Langres i ich dwa Sensy [też: dwa zmysły],

Grad i lód zada wielki zły czar.

W Almanachu za 1556 rok, w lutym można przeczytać:

20. Będą także wzniecane wielkie pożogi rękami bardziej diabelskimi, niż ludzkimi.

O czymś groźnym, co cieleśnie jest podobne do człowieka, lecz nie ma duszy, jak i zamachach w miejscach publicznych na wielu ludzi z rąk kilku osób, przeczytać można w "Znamionach zaćmienia" co następuje:

W ciągu nagłej i skruszonej zmiany grozi znienacka jakaś trwoga i wzburzenie oraz niejakie ludzkie podobieństwo cielesnej zasady pozbawione duszy rozumnej, gwałtowna śmierć i nagle połączona z publicznymi zgonami za sprawą kilku, a wielu; zaraza pędząca z jednego regionu w drugi, podobnie również inne nagłe choroby o szkodzącej jakości Marsa,...

Podobnie w Cudownych Wróżbach za 1557 rok, we Wróżbie marcowej czytamy:

Niebo wskazuje na taką sprawę pomiędzy stałymi lądami, że Mars ze swymi marsowymi [młotami] poprzez jakąś symulację, której wygląd oni kształtują, będą na wielką skalę niezadowoleni z niewoli swego przywódcy.

Objawienie 13.13 opisuje działanie obrazu Bestii, sterowanego przez Fałszywego Proroka następująco:

I czyni wielkie znaki,
tak, iż nawet każe ogniowi zstępować z nieba na ziemię na oczach ludzi. 

Być może do tego wersetu nawiązuje czterowiersz 1.46

Całkiem blisko od Auch, Lectoure i Mirande,

Wielki ogień z nieba w ciągu trzech nocy będzie spadał:

Przyczyna zdarzy się wielce zdumiewająca i cud-krągła,

Niewiele później ląd zadrży.

Liczbę 666 wiąże się teraz z kodem kreskowym, superkomputerem o nazwie Bestia uruchomionym w zeszłym roku gdzieś w Brukseli, oraz chipowaniem ludzi.

W tekstach prozą znajdują się krótkie napomknienia o ludziach odznaczających się czymś dziwnym i szczególnym, mających na przykład niezwykły i nienaturalny dar wymowy. W pewnej chwili zaczną być ścigani, więzieni i „będą musieli przejść przez nóż”. Ten opis kojarzy się choćby z pewnymi wątkami w filmach fantastycznych, i zwłaszcza filmem Spielberga „Raport mniejszości”.

We Wróżbie kwietniowej w/w. almanachu czytamy zaś:

„W Portugalii i innych regionach, gdzie będzie się posiadało nabywanych niewolników i rabów, wielu zbiegów będzie znaczyło się piętnem i przypomną sobie o wściekłych, a ku noclegowniom ujdzie podwójna liczba.”

A nieco dalej:

„Ojciec liber znów poczuje się ciężko zraniony, chociaż wciąż w wielu górskich miejscach i stronach śniegi nie będą zgoła stopniałe. A na czas przyłączenia Słońca do Merkurego oznacza, że w wielu prowincjach niechrześcijańskich, oraz pośród chrześcijan i barbarzyńców będzie bezlik niewolników, więźniów i zbiegów, którzy uciekną ze służby swym panom i patronom; jacyś jedni schowają ich i skryją ze względu na jakąś osobliwość tychże.”

Czyżby filmy obrazowały prawdę o przyszłym czasie? I będzie się ukrywało zachipowanych zbiegów, aby posługiwać się nimi do korzystania z usług bankowych i innych tego rodzaju kart?

Liczba człowieka dawno temu była już tajemnym kodem Bestii, Sztucznej Inteligencji. Aby go związać w świecie materialnym i pozbawić duszy. Pozostały po tym jakieś ślady, odkryte i wydobyte przez chciwych i przebiegłych ludzi. Którzy na ich bazie przywrócą moc tego, co przetrwało. Bowiem stało się to już raz, w poprzednim Cyklu Istnienia, i wtedy świat został zniszczony. Następnie, po zniszczeniach dostał jeszcze jedną szansę, a potomkowie Adama możliwość wyrwania się z sieci i uratowania swej duszy, a jednocześnie ciała, które w Boskim Planie miało dar transformacji i powrotu w wyższowymiarowy świat. Bo kod ów prowadzi także do życia wiecznego. I złotego ciała. Tajemnicy lapisa, czerwonego króla, kamienia filozoficznego, kości złotego króla-Adama. Jak mniemam.

Ale zważmy jeszcze taką uwagę [w] Wielka nowa Prognoza za 1557 rok, cyt.

Zaś nasz wyrok dotyczy tylko [zwykłego] śmiertelnika, albowiem, kiedy chodzi o zagadkę zakrytą, niepewną i krańcowo subtelną, to lepiej zdać się na JEZUSA CHRYSTUSA. W Nim każdy dobry chrześcijanin zyska schronienie; bowiem gwiazdy grożą mieszkańcom lądu bardzo wieloma dopustami z powodu różnych utrapień.