Czterowiersze mistyczne Nostradamusa

Z okazji Wielkanocy ku rozmyślaniu...

1.1

Zasiadający nocą tajemnicę studiuje,

Sam odparty na stołek ze spiżu:

Płomyk drobny wychodzący z samotności,

Przyczynia pomyślności, w którą nie darmo jest wierzyć.

1.10

Wąż przesłany w klatce ery żelaznej,

Gdzie dzieci węże [ukryte: siedmioro pierworodnych] króla są zabrane:

Dawni i ojcowie wyjdą nisko z piekła,

Tak mają umrzeć, by widzieć ucieczkę/owoc śmierć i krzyk.

10.74

Przy nawrocie wielkiej liczby siódmej,

Pojawi się w porze igrania hekatombą:

Nie odległy od wielkiej ery tysiącletniej,

Nim ci, co weszli wyjdą ze swego grobu.

5.32

Gdzie wszystko właściwe jest, wszystkiego dużo Słońce i Księżyc

Jest obfitujący, tego ruina się zbliża:

Z nieba nadchodzi, by przesiać twoją fortunę,

Na tym samym stanowisku, co siódma skała.

1.69

Wielka góra okrągleje od siedmiu stadiów,

Po pokoju, wojna, głód, powódź,

Potoczy się daleko pogrążająca wielkie wznowienia,

Nawet antycznych i wielkich podwalinę.

1.21

Głęboko glina biała odżywia skałę,

Która z jakiejś otchłani ruszy mleczna:

Daremnie mącący nie ośmielą się jej dotknąć,

Nieświadomi istnienia u dna ziemi gliniastej.

2.28

Przedostatni o przydomku proroka,

Weźmie Pobudkę za swą jawę i spoczynek:

Daleko zabłąka się przez szaloną głowę,

Uwalniając jakiś wielki lud od narzutu.

2.27

Boskim słowem będzie z nieba uderzony,

Kto nie zdoła postąpić więcej naprzód:

Od zastrzeżenia tajemnica uszczelniona,

Aż się będzie stąpało wierzchem i spodem.

2.41

Wielka gwiazda przez siedem dni będzie płonęła,

Noc będzie dwa słońca ukazywać.

Duży stróżujący pies całą noc będzie wył,

Kiedy wielki pontifex zmieni terytorium.

4.43

Będą słyszane na niebie oręża trzaskać,

Tego na tym samym ich boscy wrogowie:

Zechcą prawa święte niesprawiedliwie roztrząsać:

Przez piorun i wojnę wielu wierzących na śmierć wydanych.

2.45

Nazbyt z nieba opłakuje Androgyn poczęta,

Blisko nieba krew ludzką przelaną:

Z powodu śmierci zbyt późno wielki lud odtworzony,

Późno i wnet nadchodzi wsparcie wyczekane.

4.24

Słyszany spod ziemi świętej duszy głos sztuczny,

Człowieczego płomienia miast boskiego widać zajaśnienie.

Uczyni samotnych ich krwią ziemię ubroczoną,

I wyklęte świątynie, aby ich nieczystości zniszczyć.

5.73

Prześladowany będzie od Boga kościół,

I święte świątynie będą splądrowane,

Dziecię matka ogołoci do koszuli,

Będą Arabowie u Pollonów pozyskani.

3.94

Więcej, niż 500 lat rachuba się zachowa,

Ta, co była ozdobą za swoich czasów:

Później od jednego razu wielkie światło da,

Które w trakcie owego stulecia odda ich nader zadowolonych.

5.41

Wyłoniony zza pozorów i przejaśnieniem nocnym

Będzie w rządzie i dobroci najwyższy:

Każe odrodzić swoją krew ze starożytnej urny,

Wznawiający wiek złoty, zamiast spiżowego.

1.44

Na krótko będą przywrócone święte ofiary,

Przestępujący zostaną wystawieni na męczeństwo:

Więcej nie będą mnichami, ojcami duchownymi, ani nowicjantami,

Miód stanie się o wiele droższy, niż wosk.

10.42

Rząd ludzki Anielskiego potomstwa,

Każe swego rządu pokoju jedności nie odstępować:

Zniewolona wojna w połowie od swego zamknięcia,

Długi czas pokój każe ją podtrzymywać.

10.86

Jako jeden gryf nadejdzie król Europy,

W towarzystwie tych z Akwilonu:

Czerwonych i białych poprowadzi wielki oddział,

I ruszą przeciw królowi Babilonu.

8.99

Władzą trzech królów świeckich,

W innym miejscu będzie umieszczony święty stolec:

Gdzie substancja ducha cielesnego,

Będzie przywrócona i znów odstąpiona, gwoli prawdziwej siedziby.

8.95

Kusiciel będzie umieszczony w dole/fałszu,

I spętany do pewnego czasu,

Kancelisty zjednoczonego przywódca z jego krzyżem:

Kłującą prawicą przyciągnie zadowolonych.

4.31

Luna w przestworzu nocy nad wyniosłą górą,

Nowy wiedun samym umysłem wtedy tam widoczny:

Przez jego uczniów byt nieśmiertelny zasiany,

Oczy na południe, na piersiach ręce ciała w ogniu.

4.25

Ciała subtelne nieskończenie dla oka widzialne,

Oślepiać przyjdą z pomocą tych racji:

Ciało, czoło pojętne, popędy główne i niewidzialne

Umniejszające święte modlitwy.

2.13

Ciało bez duszy ma więcej nie przebywać w świętej ofierze,

Dzień śmierci stanie się narodzinami:

Duch boży uczyni duszę szczęśliwą,

Widzącą słowo w jego wieczności.

3.2

Boskie słowo podaruje materii,

Włączone niebo, ziemię, złoto tajemne w działanie/mleko mistyczne:

Ciało, dusza, duch mające całą moc,

Tak pod swymi stopami, jako w siedzibie niebiańskiej.