Neuf ans le
regne le maigre en paix tiendra,
Puis il cherra
en soif si sanguinaire,
Pour luy peuple
sans foy & loy mourra [,]
Tué par vn
beaucoup plus de bonnaire.
[Tué vn
beaucoup plus debonnaire].
2.9
9 lat władzę
postny w pokoju zachowa,
Później wpadnie w
pragnienie jakże krwiożercze:
Za niego lud bez
wiary i prawa umrze,
Zabity przez jedno
mnóstwo bardziej ze czciwiałego.
[Ubite jedno
mnóstwo bardziej poczciwe].
W 2 wersie znajduje się wskazówka
odnośnie czasu, w wyrazie cherra, wpadnie. Składa się on z
cher – drogi, kosztowny, era – era i ra –
Ra. Egipski bóg Ra odpowiada słońcu, zatem można przypuszczać,
że przepowiednia miała się zrealizować w epoce władanej przez
anioła Słońca, czyli po 1881 czy 1889 roku.
Jednak brakuje innych podpowiedzi,
oprócz podanej ilości lat pokoju. W takim wypadku musimy najpierw
ustalić kim jest bohater tego czterowiersza. Aby móc wnioskować o
miejscu wydarzeń i dacie.
Mamy osobnika określonego wyrazem le
maigre, który znaczy chudy, postny, co w zestawieniu z
krwiożerczością nasuwa myśl, że chodzi o wegetarianina lub osobę
nadzwyczaj oddaną ascezie, poszczącą, aby zyskać łaskę Boga.
Wegetarianin u władzy zapewniający o
pokoju, po czym manifestujący czyny całkiem przeciwne do głoszonych
musi być owładnięty szaloną ambicją i fanatyczną wiarą. Le
maigre zawiera w sobie wyrazy le mag –
czarodziej, ire – z
łaciny gniew, irytacja, ogre -
potworny żarłok.
Cały 1 wers, który
brzmi:
Neuf ans le regne le maigre en paix
tiendra,
można prześwietlić pod względem
zawartości ukrytych treści. I otrzymać na przykład to:
Neus fans/sans le regne/fantassin
dans leur age maigre/en le regne megaloman petitionnera
– Nowych fanatycznych fantastów bez rządu, piechur w swych latach
chudych, do rządu megaloman złoży petycję...
Zyskaliśmy więcej
charakterystycznych cech owego osobnika. Nie dość, że
wegetarianin, zajmujący się czarną magią, pełen gniewu i
skrytych morderczych apetytów to jeszcze fantasta i fanatyk, zapewne
nowego rodzaju wiary i przekonań. W latach chudych, czyli podczas
długiego kryzysu zwykły pieszy żołnierz, owładnięty megalomanią
ma piąć się z powodzeniem z dołów społecznych do władzy przy
współudziale sobie podobnych.
Zaraz zaraz, czy to
nam kogoś nie przypomina?
2 wers
dodaje o nim: en soif si sanguinaire,
gdzie słychać inne treści: en soi si san/sang
guinde/guigne naire – w sobie
jakże święta krew napuszona/windowana pechowo ma się narodzić,
ale też: guigne aire
- stale niepomyślne (w domyśle: przeklęte) powietrze.
Jeśli poszczący
przywódca głosi zamiary pokojowe, a podgrzewa nastroje nowego
fanatyzmu wbrew czci i wierze, to przeciw komuś, kto z samego faktu
urodzenia uznany jest przez niego za godny prześladowania i
zniszczenia. Mało tego, tak się pechowo składa, że sam ów
przywódca jest tej właśnie krwi, co przykrywa windowaniem zalet
innego świętego pochodzenia. Niszczy zaś pechowo narodzonych przy
pomocy złego powietrza.
Krwiożerczy w akcji
Wiemy już o kogo
chodzi.
Wikipedia: Adolf
Hitler trafił na front w połowie października 1914 roku... W
czasie wojny awansował do stopnia starszego szeregowego... W
wojskowym szpitalu, gdzie przebywał po czasowym oślepieniu bojowym
środkiem trującym... całymi dniami wygłaszał do grupek chorych
płomienne przemówienia, w których oskarżał o przegraną Żydów
i marksistów.
Oczywiście, nikt
wcześniej, nim przyszedł na świat i zaczął działać nie był w
stanie określić czasu i miejsca jego pojawienia się i zaistnienia
opisanych wydarzeń. Jednak teoretycznie mógł to zrobić już ktoś
w Niemczech w latach 20-tych i 30-tych, zaniepokojony jego rosnącymi
wpływami, rozpoznając niebezpieczeństwo w porę. Niestety, nic mi
nie wiadomo, aby jakikolwiek człowiek żydowskiego pochodzenia badał
dogłębnie i tym bardziej zdołał odczytać to proroctwo, ku
swojemu i swoich bliskich wybawieniu zawczasu. Lecz taka możliwość
istniała, i taką szansę dał takiemu komuś jego Autor.
Wikipedia:
Początkowo Hitler przybrał pozę szalonego i fanatycznego
oratora, w rzeczywistości jednak wszystkie występy były starannie
opracowane przez doradców, a „szaleństwo” prezentowane tłumom
na pokaz. Po zdobyciu władzy... przemówienia nabrały cech
wystąpień natchnionego lidera religijnego, osłabła też znacznie
polityczna treść przekazu, który przemienił się niemalże w
filozoficzne rozważania bez merytorycznej zawartości.
W 3 wersie można
odkryć, że peuple sans foy & loy, "lud bez wiary i prawa",
to także (przy znanej nam zamianie s na f i
odwrotnie): peuple fans soy & loy, czyli lud fanatyków
(fanatycznych fantastów) samych siebie i swojego prawa. Nie
można lepiej opisać tłumów Niemców opętanych swoją aryjską
wyższością i faszystowską ideologią, (którą Nostradamus nie
tylko w tym czterowierszu nazywa peu pleasant foy), „mało
przyjemną wiarą i prawem”, pozdrawiających zgodnymi okrzykami
swego wrzeszczącego wodza.
W 1 wersie pada
liczba, 9 lat. I odnosi się do czasu, gdy Adolf Hitler zapewniał o
swych pokojowych zamiarach. Po to, aby nie wzbudzać przedwczesnego
niepokoju w krajach sąsiednich i zyskać nawet ich przychylność.
Jednak od kiedy liczyć owe 9 lat?
Na to pytanie pada
odpowiedź w wewnętrznej zawartości 1 wersu. Otóż, od chwili
złożenia petycji, wniosku, podania do rządu.
Partia
nazistowska, której z czasem przewodniczył Hitler działała w
Niemczech od lat 20-tych, stopniowo zyskując popularność w
owładniętym kryzysem gospodarczym po przegranej I wojnie światowej
kraju. Wikipedia niemiecka: Podczas wyborów do Reichstagu
we wrześniu 1930 roku naziści zdobyli 18,3% głosów i stali się
drugą co do wielkości partią w Reichstagu po socjaldemokratach...
W takim razie
Hitler przestał głosić pokój w 1930 + 9 = 1939 roku, atakując
Polskę.
Pojawia się
jeszcze pytanie, kiedy było owo „później” z 2 wersu?
Wikipedia:
W 1931 i 1932 roku kryzys polityczny pogłębił się. Hitler
wystartował na stanowisko prezydenta przeciwko urzędującemu
Paulowi von Hindenburgowi w marcu 1932 roku.
Jak sądzę, należy
liczyć od tego właśnie momentu, gdyż Nostradamus wspomina o
złożeniu wniosku do rządu przez postnego. Wtedy Hitler
ogłosił swój udział w wyborach (złożył wniosek, by rządzić),
które zaczęły go stopniowo wynosić, aby rzeczywiście w 1933 roku
mógł objąć upragniony urząd kanclerski.
1932 + 9 = 1941
Zatem
owo „później” po
rozpoczęciu w Polsce działań wojennych, to rok ataku na Rosję. I
nie tylko. Bowiem w jednej z dwóch wersji 4 wersu mowa jest o jednym
mnóstwie ubitym przez
lud bez wiary i prawa, czyli o
Żydach, wielkiej masowej ofierze krwiożerczości ascetycznego
Hitlera i jego fanatyków. Otóż dopiero latem 1941 roku obóz w
Oświęcimiu został wskazany przez Himmlera jako „miejsce
ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej”. Wcześniej
przetrzymywano tam głównie jeńców polskich i rosyjskich.
Druga wersja 4
wersu przepowiada śmierć „ludu bez wiary i prawa” z rąk
„mnóstwa bardziej ze/od czciwiałego”, (niż
postny), którym okazał się Stalin, wódz mrowia ze wschodu,
które przybyło do Niemiec. Ten, w swej krwiożerczości przez lata
czystek komunistycznych pozbawił życia więcej ludzi niż
wegetarianin.
Można się
zastanowić nad kwestią większej poczciwości „jednego
mnóstwa” od „ludu bez wiary i prawa”. Rozumiem to,
jako podkreślenie faktu, iż zginęli masowo głównie prości i
dobrotliwi Żydzi, którzy zostali wydani na śmierć i ubijani jak
zwierzęta przez tych „bez wiary i prawa”, swoich.
Przecież Stalin, wielki antysemita, również został wyniesiony
przez rewolucję, zorganizowaną i zarządzaną przez aparatczyków
żydowskiego pochodzenia, w tym Włodzimierza Lenina. A o domniemanym
pochodzeniu Hitlera od Żyda Rothschilda mówi się do tej pory
całkiem poważnie.
W lustrze czasu
Jeśli myślicie,
że to koniec analizy tego czterowiersza, to jesteście w błędzie.
Bowiem ta
przepowiednia ma swoje odniesienie do starożytnej historii „narodu
wybranego”. Mówi o tym wzmianka o bogu Ra, kosztownej erze oraz
zawartość wyrazu le maigre, który czyta się le megr.
Właśnie owo eg nawiązuje do Egiptu i
egregora Ra. Poza tym daje się utworzyć również słowo
mêlé, zmieszany. Zmieszany (gdy chodzi o pochodzenie)
egipski mag, władający gniewnymi i strasznymi mocami
wykorzystującymi nagromadzone przez wieki siły bóstw Egiptu,
asceta. W erze egipskiej zażądał od rządu wyjścia swych
fanatycznych wyznawców pieszo na pustynię. Przy okazji pojawiło
się zepsute trwale powietrze, krew, odróżnienie na świętą krew
i przeklętą, czyli plagi egipskie. A jego wyznawcy przywłaszczyli
sobie wielkie bogactwa Egipcjan, idąc na pustynię, stąd pojawia
się „droga era”. Dalsze perypetie wyznawców Mojżesza (a może
jednak pierwotnie Echnatona i jego gorliwego sługi?), także tych zabitych pod górą Synaj za brak
wiary w nowe prawo, opisane w 3 i 4 wersie pozostawiam do
interpretacji własnej czytelnika. W każdym razie zestawienie tych
odmiennych i jakże odległych od siebie w czasie historii dwóch
narodów opętanych przez ideę wybraństwa, zawiera w sobie głęboko
karmiczną wizję.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz